zygpru1948.fotkoblog.pl

Zygmunt Jan Prusiński


ZIELONOOKA ZE MNĄ W BŁĘKICIE

Annie Zagórskiej



Pierś twoją całuję.
Jest soczysta jak brzoskwinia o poranku.

Wtóruje rytm życia,
kamyki zbieram jako dekorację na stół.

Pochlebnie o tobie wypowiada się anioł -
pragnę czystej kobiety.

Zaglądam głębiej gdzie oddychają źródła,
piszę w zatoczce sonety.

Posłuchaj Anno mojego drzewa!
Ma ono serce i ręce i nogi.

Swobodnie biodrami się poruszaj -
i dla ciebie ten ruch jest słodki.

Na piasku cienie nasze wiernie służą,
dotyk plaży z morzem.

- Pozostańmy tam...
nadzy do zmierzchu.


14.06.2010 - Ustka
Poniedziałek 8:09

Wiersz z książki "Tango z drzewami"