zygpru1948.fotkoblog.pl

Zygmunt Jan Prusiński


NA SKAŁKACH Z TOBĄ Z RÓŻAMI

Justynie Esterze Weronice


Przeszliśmy sporo,
szukając takiej miłości
która w kryształach zachowa pamięć.

Powróciłem z wojny,
a teraz będę miał czas odrobić straty
w wazonie trzy róże płoną.

Justyno na czas wielokrotny,
usypiaj mnie na swych udach lśniących
rozmieszczę punkty strategiczne.

Estero w tobie rozkwit w czerwieni,
jesteś cudowną różą i w pacierzu
poniekąd nie zasypiasz naga.

Weroniko o wiecznym zapachu rzek,
rozbierz do kształtu uniesienia
spontaniczność zwycięstwa poety. -

Tylko Miłość ma sens w moich lustrach!


7.07.2010 - Ustka
Środa 8:44

Wiersz z książki "Tango z drzewami"